Vandaag is de pen aan Gerda Jongschaap.
Omdat we altijd naar Gerda gaan voor informatie, betalen, opgeven etc…. verheug ik me nu op het bezoek van Gerda dit keer bij de pen thuis.
Gerda bijt als “spil van het dorp” de spits af en dat is niet zomaar, dat mag na het lezen van dit interview duidelijk zijn.
Gerda Jongschaap is een echte Kalenberger, geboren op Zuid 17 en wil niet meer weg.
Op haar 7e levensjaar verhuisde Gerda naar de brugwachterswoning (toen nog een dienstwoning) want haar vader werd de brugwachter van Kalenberg. Zij weet nog dat het “bruggeld” 1x per week per kruiwagen naar de Rabobank werd gereden, hilarisch toch!
In 1985 werd het tijd om op haar zelf te gaan wonen en verhuisde ze naar het Kalenbergerpad 8, waar ze tot op heden nog woont.
Gerda werkte van 1979 tot 1992, eerst als algemeen medewerkster en later (diploma in ’85) als doktersassistente, in het Diaconessenhuis in Meppel. Daarna had ze de zorg voor haar kinderen en heeft ze haar baan als doktersassistente in 2002 weer opgepakt en ze werkt nog steeds met veel plezier in de huisartsenpraktijk in Steenwijk.
Zij heeft vele veranderingen in Kalenberg meegemaakt, zo heeft zij nog onderwijs genoten in de school in Kalenberg. Ook de kerk was nog actief. Herinneringen heeft zij aan de “Hema” van Kalenberg, een winkeltje op Zuid waar werkelijk alles te verkrijgen was. Ook was er nog een fietsenmaker, die had zijn werkplaats in de Berkenlaan.
Dan niet te vergeten de posterijen in het Dorpshuis waar ook de Rabobank huisde (hier kun je toch heimelijk weer naar verlangen) en je de financiële zaken gemakkelijk kon regelen. Er was een buurtbus en later een belbus, allemaal verdwenen omdat het niet rendabel was. Ja, je kunt het als een missen zien maar het hoort ook een beetje bij je keus om hier te gaan wonen vindt Gerda.
Gerda heeft veel nieuwe bewoners zien komen en veel oud Kalenbergers zien gaan. Het dorp heeft in de loop van de tijd veel 2e huisbewoners erbij gekregen. Gerda kent vrijwel iedereen in het dorp en men kent Gerda vooral als spil in het dorp. Dat komt voornamelijk door haar vele activiteiten voor het dorp. Zullen we eens een opsomming maken?
Zo is ze al vanaf 1986 tot heden penningmeester van het KalenbergerGemeenschapsHuis (KGH), deze taak heeft ze indertijd van haar vader overgenomen. Zij werd toen ook al door haar vader als hulp ingezet bij allerlei activiteiten.
Ze is ook secretaresse van de schoolvereniging “de Stoesebolte” , opgericht in de tijd dat de school in Kalenberg werd verkocht en de belangen door de vereniging werden behartigd.
Dan zijn we er nog lang niet, je komt Gerda tegen als penningmeester bij Buurtvereniging “Samen
Een”. Daarnaast is Gerda het aanspreekpunt voor de gezamenlijke maaltijden bij het
Kalenbergsdorpfeest en verkoopt ze kaartjes bij de lichttoer. Tjonge wat een staat van dienst heeft zij. Wist u dat ze ook muzikale talenten heeft? Ze speelt al sinds 1969 bij Excelsior en blaast, jawel de 1e trompet…
De mensen aan de “padkant” weten dat er bij haar een verzamelpunt is voor papierafval, elke 1e donderdag van de maand kunnen de bewoners hun papier bij Gerda voor de deur zetten en daar wordt het opgehaald door vrijwilligers.
Gerda heeft nog een wensenlijstje, zo hoopt zij dat er uitvoering gegeven kan worden aan een plan voor senioren woningen (55+) in Kalenberg, zij wil zich hiervoor inzetten maar de mogelijkheden zijn zeer beperkt.
En als het aan haar ligt komt er ook een plekje voor de thuiszorg waar zij 1x per week een trombosedienst zoals “het lab- prikken aan huis” kunnen houden.
Voor de jeugd zijn er weinig mogelijkheden om hier te blijven wonen en weinig vertier. Inmiddels is de “keet” ter ziele. Dit was een ruimte bij Gerda aan huis waar de Kalenberger jeugd elkaar wekelijks ontmoetten. Zij zijn inmiddels iets ouder geworden en er is weinig aanwas meer. Zij zijn nu aangewezen op de lokale ruimten in het dorp en de omliggende dorpen.
Graag ziet Gerda meer betrokkenheid van bewoners bij de activiteiten van het dorp, tenslotte moet je met z’n allen het dorp levendig houden. Ze mist soms initiatieven en ondersteuning bv als donateur om ook financieel het voortbestaan van de verenigingen en stichtingen te waarborgen. Niet dat iedereen nu zo actief moet zijn als zij maar ze zou graag op meer mensen een beroep willen/kunnen doen. In zo een kleine gemeenschap zal je het toch samen moeten doen om het bewoonbaar te houden.
Het is al met al een hele lijst geworden en de naam “ spil van het dorp” is wel zijn plaats als je zo betrokken bent bij je dorp als Gerda. Het was een zeer gezellig gesprek en we hebben toch een kijkje gekregen in haar leven…
Gerda bedankt en ze geeft de pen door aan……………………Ruud Kammer
de pen