Mijn bootje meer ik af aan de kade bij Zuid 19b en Margriet komt me al tegemoet lopen met een warm ontvangst, de thee staat klaar.
Margriet vindt het een eer dat Henk Slijkhuis aan haar dacht toen hem werd gevraagd naar wie zijn/haar verhaal hij nieuwsgierig was.
Margriet is geboren in 1951 in Zwolle, te vroeg maar gezond. Ze woonde in Voorburg. Waarom geboren in Zwolle? Haar ouders waren op eerste kerstdag op bezoek in Zwolle en Margriet wilde er ook bij zijn…. een kerstkindje dus. Ze heeft 1 jongere broer.
Van Voorburg weet ze niet veel meer dan dat er een klaphekje met veer was waar ze voor op moest passen (Margriet denk aan je vingers). Ze wil nog wel een keer gaan kijken naar het huis waar ze gewoond heeft..
Toen ze drie was vond er een verhuizing plaats naar Maasdam, haar vader werd namelijk burgemeester van Maasdam. Hier heeft ze de eerste 3 klassen van de lagere school doorlopen. Omdat vader Wegstapel burgemeester werd in Haastrecht Stolwijk en Vlist (3 gemeenten) was er wederom een verhuizing naar nu naar Haastrecht, daar heeft Margriet de lagere school afgemaakt. In haar jeugd in Haastrecht had ze veel vriendinnen en logeerpartijen. Ze paste regelmatig en met veel plezier op kleine kinderen rond de 3-5 jaar, dat was haar motivatie om de kweekschool te gaan volgen.
In Gouda heeft ze de middelbare opleiding gedaan waarna ze op 17 jarige leeftijd op kamers ging in Leiden om de kleuterkweekschool te volgen. In het eerste jaar van de opleiding was het verplicht om in een gezin met kinderen van 2-4 een hele dag per week te zijn. Dit om de ontwikkeling van deze kinderen te kunnen volgen. Hier heeft ze veel van geleerd.
Na 4 jaar studie heeft ze een functie als kleuterleidster gekregen in Gouderak en Ter Aar, waar ze later hoofdleidster werd. Daarna heeft ze in dezelfde functie gewerkt in Waddinxveen en Dronten.
Margriet trouwde en haar man had zijn werk in Lelystad, Ze woonden in Lelystad.
In Lelystad is haar dochter Caroline geboren en moest Margriet stoppen met werken. Dat was in die tijd nog zo, een moeder werkt niet buitenshuis…ontslag was het gevolg.
Toen Caroline 2 jaar was zijn ze, weer vanwege het werk van haar man, verhuisd naar Reeuwijk. Daar werd Ewoud geboren. Ze heeft haar werk weer opgepakt en is 30 jaar lang in Reeuwijk, gebleven tot aan haar pensioen in 2015.
Inmiddels was haar vader burgemeester van Zoetermeer, maar Margriet verhuisde niet meer mee. Haar ouders hadden in 1967 een tweede huis in Wetering gekocht. Deze werd in 1979 verkocht en werd ook in 1979 het huis in Kalenberg Zuid 19b aangekocht, opnieuw met bestemming ‘het tweede huis’. Het verhuizen naar verschillende plekken zat inmiddels in het bloed.
Maar de plek in Kalenberg hebben ze nooit opgegeven, af en toe komt haar vader nog op bezoek in Kalenberg.
Ze weet zich nog uit die tijd het winkeltje ‘de Hema’ te herinneren. Vanuit Wetering op de fiets naar Kalenberg om ansichtkaarten te kopen. Later in Kalenberg deed ze regelmatig haar boodschappen bij Klaas Lok (kruidenier), tegenover hun vakantiehuis in Zuid. Het overvaren van Klaas Lok met de punter en vaarboom over de vaart, een prachtig karakteristiek beeld. Hij had drie soorten kranten aan vaart staan. Die kon je, na een duitje in het potje te hebben gedaan, meenemen. Ook de kinderen mochten van Margriet bij hem boodschappen doen, dat betekende met het bootje oversteken, dat was feest.
Margriet heeft in 2001 in Gouda een huis gekocht, ach ja gewoon nog een keer verhuizen.
Haar kinderen studeerden nog. Ze ging elke dag op de fiets, door weer en wind, naar haar werk.
Vaak was ze in Kalenberg, gek op water was ze sinds haar jeugd al.
Kalenberg:
Ze waren met gezin, vader moeder en kinderen veel in Kalenberg. Zo ook Margriet met haar gezin. Elke vakantie en vele weekenden werd er geprobeerd in Kalenberg te zijn. Toen de kinderen gingen sporten en andere verplichtingen kregen in het weekend, werden de bezoeken op een lager pitje gezet.
Margriet heeft zelf gehockeyd. Daar had ze een leuke tijd. Ze heeft 20 jaar in de jeugdcommissie van de hockeyclub gezeten. Dat betekende vooral veel regelen en organiseren. Kinderen van 7 jaar getraind en ook nog coach geweest bij het team van haar dochter.
In de jaren 90 heeft ze als vrijwilliger gewerkt bij de Koninklijke Nederlandse Hockey Bond. Daar heeft ze met anderen er voor gezorgd dat de competitie voor de jongste jeugd van 7-12 jarigen van Zuid-Holland kon worden gespeeld.
Margriet leerde Tjeerd kennen op de hockeyclub. Ze trokken veel samen op en in 2007 gingen ze samenwonen in Gouda. De weekend- en vakantiebestemming was Kalenberg. Ze wilden deelnemen aan het dorpsleven in Kalenberg en vonden dat ze iets voor het dorp moesten doen. Tjeerd nam zitting in de feestcommissie en Margriet heeft de ouderbijeenkomst voor 60+, samen met Kobie en Marieke opgezet. Zij vieren dit jaar hun 10-jarig jubileum!
“Je moet er wel zelf iets voor doen” zegt Margriet, als je opgenomen wilt worden in het dorp. Ondanks het feit dat ze weet dat ze import is, voelt ze zich helemaal thuis in Kalenberg. Je moet de gemeenschap een beetje aanvoelen dan krijg je er wel iets voor terug is haar ervaring.
Tjeerd heeft mede de tweede voorstelling in 2015 van Trillend Riet, samen met Colette en Madelon, vorm gegeven, met deze voorstelling heeft Margriet de werkzaamheden van Tjeerd grotendeels overgenomen want Tjeerd werd ziek. Het noodlot sloeg toe; Tjeerd overleed in 2016. Ze hebben heerlijke jaren gehad met name in Kalenberg.
Margriet stond er nu alleen voor. Ze heeft meteen weer haar activiteiten opgepakt en die gaven haar de nodige energie.
In 2017 heeft Margriet zich bij Trillend Riet opnieuw ingezet; nu als gastvrouw/ontvangstcomité. Het projectmatig werken vindt ze erg leuk, ze wil ook graag actief blijven zolang haar gezondheid dit toestaat.
De tuin is haar hobby, kan ze zich heerlijk uitleven met grasmaaien, wieden en snoeien. Daarnaast komt ze wekelijks in het winterseizoen in het brei-cafe. Ze is al lange tijd lid van de vrouwenvereniging en als ze even rustig zit dan leest en puzzelt ze graag, het liefst cryptogrammen. Ze leest graag boeken die gebaseerd zijn op waar gebeurde verhalen, die zich o.a. Afspelen in de Tweede Wereldoorlog, slavernij etc., maar ook tussendoor een goede roman of een thriller. Een legpuzzel in de winterperiode is ook een favoriet.
Radio 5 staat altijd aan, heerlijke nostalgische muziek uit de jaren 60 – 70 – en 80.
Ze komt tijd tekort want tussendoor bezoekt ze nog mensen in Kalenberg, vaart ze graag en bezoekt ze graag musea en de schouwburg. Haar voorkeur gaat uit naar musical en cabaret.
Operette /opera houdt ze niet van. Ze zit sinds 3 jaar in de senioren programmaraad van het stadstheater in Zoetermeer. Toen zij rond de 20 was heeft ze gewerkt in een klein theater in Zoetermeer, als vrijwilliger, ze verkocht kaartjes en wees de mensen hun plaats. Daarnaast mocht ze de artiesten verzorgen zodat die niets te kort kwamen.
Margriet verblijft veel in Kalenberg, dit bevalt haar uitstekend. Gouda zakt weg en Kalenberg staat op de voorgrond. Ze past 1x per twee weken op haar kleinkinderen, 3 jongens van 8,5 en 2 jaar oud.
Ze gaat daarvoor naar Den Haag en bezoekt dan ook haar vader die daar woonachtig is.
Ze geniet vooral in Kalenberg van de rust en van de omgeving. Ze fietst graag door de natuur. Het ‘dorpsweekend’ van jaren geleden met al haar activiteiten mist ze wel een beetje, vond ze erg gezellig. De lichttoer is verdwenen en het is nu een dorpsfeest voor bewoners en komen er weinig mensen van buiten.
De gezamenlijke maaltijden zijn toppers en een heel goed initiatief van ‘Samen Een’. Naast de smakelijke maaltijden van Henk bevordert dat wel het saamhorigheidsgevoel.
Ze vindt het jammer dat er veel authentieke bebouwing verdwijnt en daarmee een deel van het dorpskarakter. Het KGH had iets minder groot gemogen van haar maar het is wel op de toekomst gericht. Er zijn veel activiteiten in het dorpshuis, dat is een goede zaak. De jeugd zorgt voor positieve ontwikkelingen. In de kern van het dorp huisvest zich menig jongere, een goede ontwikkeling voor het dorp. Margriet had gehoord dat gezamenlijk vieren van het Oud- en Nieuwfeest erg geslaagd was. Ook een initiatief van de jongeren! Ze hoopt er dit jaar bij te kunnen zijn. Positief vind ze de groei in aanbod en ontwikkeling van de ondernemers in Kalenberg.
Margriet blijft actief, zo gaat ze de aankomende nieuwe ‘vaste’ bewoners bezoeken, voorlichten over de in- en outs van Kalenberg. Een initiatief van Kalenberg.nu en ondersteund door Plaatselijk Belang en de plaatselijke ondernemers met een welkomstpakketje. Voor wie Margriet dus nog niet kent: ze komt binnenkort bij u langs.
Heeft Margriet nog enkele tips?
Ja die heeft ze wel :
De fietspaden, zeker het Kalenbergerpad wordt steeds slechter. Er zal onderhoud gepleegd moeten worden want het fietsen wordt onveiliger hierdoor. Is de verantwoordelijke zich hiervan wel bewust? Ze ergert zich ook aan het gemotoriseerd verkeer (scooters, motoren e.d.) op het pad, dat zijn dus niet de bewoners volgens haar. Er is wel een verbod maar geen handhaving.
Verder zou een buurtsuper voor de eerste behoeften wel handig zijn maar zal wellicht niet haalbaar zijn.
En dan vraagt ze aan de nieuw aankomende bewoners: als u overweegt te gaan verbouwen, wilt u dan proberen de sfeer van het huis en omgeving vast te houden zodat Kalenberg een beetje een authentiek dorpje blijft? Dank!
Margriet het was een mooi gesprek, we kennen je (weer) ietsje beter, bedankt! Margriet geeft de pen door aan Bene Jongschaap.
De pen